"Oğlum.Canım,ömrüm,herşeyim.Hayatıma dokunan sihirli el,ışığım.İyikim,dünüm,bugünüm,yarınım.Gerçekleşmiş en güzel düşüm!"

Herkes birşeylere sahip olmak ister hayatında.Gerçekleştirmek istediği hayalleri vardır.Kimi iyi bir işi olsun ister,kariyeri olsun;kimi evi,arabası olsun.Kimi zengin bir eş arar,kimi kaybettiği sağlığına tekrar kavuşmaya çabalar.
Kimi herşeye sahiptir yine de ister , ister, ister.(Böylelerine -şükür bilmez familyası mensubu- denir)

Benimse sahip olmak istediğim tek birşey vardı.Ne ev, ne araba,ne de zengin bir koca.Mini minnacık bir bebek.
16 ay önce hayalim gerçekleşti.Ve Efem dünyaya geldi.
(Ki Efem 5 aylık olana kadar eşime "bu bebek benim bebeğim mi?" diye milyon kere sormuşluğumdan hiç bahsetmesem
 iyi olacak.:DD Zira o dönemler delirdiğimi düşünenler oldu:P Külliyen şaşkınlıktı oysa benimkisi :D )

Bana dünyadaki en güzel duyguyu "anneliği" tattırdı rabbim.Şimdi bu duygunun doyasıya tadını çıkarıyorum.
Oğlumun doğduğu gün bende yeniden doğdum.Onunla beraber yürümeye başladım yeniden.Sabrı öğrendim,gülmeyi de.
En mutsuz anlarımda "mutluluk oyunu" oynamayı da.
Yaşayamadığım çocukluğumu onunla yaşıyorum.
Onunla büyüyorum.
Onunla çoğalıyor hayatım...
Hergün gözlerinde ki yeşil cennette hayat buluyorum..